Wędrowiec w Norwegii dokonał niezwykłego odkrycia: unikalnej pułapki na dzikie renifery, używanej przez myśliwych z epoki żelaza do masowego polowania na zwierzęta.

Znaleziona na płaskowyżu Aurlandsfjellet w hrabstwie Vestland, pułapka składa się z dwóch równoległych drewnianych płotów, zaprojektowanych tak, aby renifery mogły przejść przez wąskie przejście, gdzie będą polować z użyciem strzał.

Stanowisko, datowane na lata 500 p.n.e.–500 n.e., zawierało również stosy poroża renifera, żelazny grot włóczni, strzały, broszkę z poroża renifera i inne artefakty, świadczące o wyrafinowaniu wczesnego społeczeństwa norweskiego.

Archeolog Øystein Skår nazwał je pierwszym drewnianym ośrodkiem masowego wyłapywania znalezionym w lodzie w Norwegii – a prawdopodobnie i w całej Europie.

Odkrycie było możliwe dzięki topnieniu lodu, które odsłoniło dobrze zachowane drewno i inne przedmioty. Mroźne warunki przez wieki chroniły artefakty przed zniszczeniem, w tym misternie wykonane drewniane wiosło do łodzi. Szybkie prace wykopaliskowe pozwoliły na ich zachowanie, zanim zdążyły ulec rozkładowi, dając unikatowy wgląd w praktyki łowieckie i życie w wysokogórskich regionach Norwegii z epoki żelaza.