Cooper, Trixi i Bruno spali kiedyś na porzuconym materacu na wysypisku śmieci, tuląc się do siebie, by ogrzać się i przetrwać.

Dzielili się ochłapami, strachem i jedyną miłością, jaką mieli – sobą nawzajem. Ratownicy najpierw uratowali Trixi i Bruno, podczas gdy Cooper spanikował i uciekł, wracając do jedynego domu, jaki znał.

Kilka tygodni później w końcu zaufał na tyle, by dać się uratować.

Cała trójka potrzebowała amputacji nóg, ich ciała były naznaczone latami zaniedbań, ale dzięki trosce nauczyli się bezpieczeństwa, komfortu i radości. Rok później trójka spotkała się ponownie w parku w Minnesocie, natychmiast się rozpoznając. Raz zapomniani, stali się rodziną nadziei – na zawsze zapamiętaną.